Nik van Strijp | stagiair sociaal werk ContourdeTwern
Nik van Strijp (29) zit in het vierde jaar van zijn studie Social Studies bij Avans en loopt stage bij welzijnsorganisatie ContourdeTwern in Tilburg-West, locatie ’t Sant. Nik: “Ik wil graag sociaal werker worden. Ik hou ervan om relaties op te bouwen met mensen. Daar ligt mijn energie en kracht. Bij het sociaal domein komt dit talent goed uit de verf.”
Binnen het sociaal werk sta je echt met je voeten in de klei
Voorheen ambieerde hij een carrière in de zorg. Hij volgde dan ook een opleiding tot verpleegkundige en liep stages bij diverse zorginstellingen, bijvoorbeeld op de geriatrische afdeling van een verpleeghuis of bij de geestelijke gezondheidszorg. Ook liep hij stage bij een groep mensen met een meervoudige beperking. Nik: “Daar werk ik nu nog steeds. Eén keer in de twee weken een weekend. Een geweldige doelgroep. Ze kunnen niet praten, kunnen alleen aangeven wat ze voelen middels een gezichtsuitdrukking of door te roepen. Door er op een kleine manier voor ze te zijn, kan ik aanvoelen wat ze willen en dit binnen de groep duidelijk maken. Zo kan ik echt iets voor hen betekenen.”
Bouwen aan community-building
Toch was de zorg niet voor hem weggelegd. Nik: “Ik kwam in een soort sleur terecht, in een sfeer van moeten. Ik wilde meer een relatie met mensen opbouwen en was toe aan iets anders.” Op 25-jarige leeftijd maakt hij de switch naar Avans Social Work. Nik: “Ik vond het praktijkgericht onderzoek heel interessant. Ik liep stage bij jongeren die zowel een beperking als een psychiatrische achtergrond hadden. Een erg leerzame ervaring.”
In het tweede jaar had hij een leergemeenschap bij een buurtondersteuner van ContourdeTwern d.w.z. dat je één dag in de week praktijkervaring opdoet. Nik: “Dat was in de Kruidenbuurt in Tilburg-West, een impulswijk. Samen met de buurtondersteuner gingen we langs de buurtbewoners. Het is in dit werk belangrijk je gezicht te laten zien. Present te zijn. Daarmee kun je die relatie opbouwen. Ik heb van de buurtondersteuner geleerd om, ondanks alle sociale problemen die er in een buurt spelen, te kijken naar de vaardigheden van mensen in plaats van naar de problemen. Door te kijken naar wat ze wél kunnen, ga je ze in een heel ander licht zien en bouw je aan community-building.”
Stralend van trots
Vorig jaar februari liep hij met een buurtondersteuner in een andere wijk, de Abdij- en Torenbuurt in Tilburg-West. “We hadden een praatplaat gemaakt. Hierop staan allerlei thema’s die in de wijk spelen. Maar de praatplaat hielp ook bewoners om na te denken waar hun energie, talenten en passies liggen. Met de praatplaat gingen we letterlijk langs de deur om de ideeën van mensen samen uit te werken. Dan sta je echt met je voeten in de klei. Ik merkte toen pas hoe groot de saamhorigheid was in de wijk en zag waar mensen energie van kregen. Er zijn mooie dingen uitgekomen. Ik ondersteunde een vrouw die een Halloween-activiteit wilde organiseren. En moedigde haar aan. Hierdoor werd ze sterker en kon ze echt iets betekenen voor buurtbewoners. Tijdens de trick or treat gingen zo’n 40 buurtkinderen langs zo’n 20 mooi versierde huizen voor snoep. Dat werd een groot succes. Toen ze later herkend werd als ‘de vrouw van Halloween’, straalde ze van trots. Daarna organiseerde ze een midwinterfeest. Ik heb er nog wel even bijgezeten, maar uiteindelijk organiseerde ze samen met buurtbewoners alles zelf. Dan voelt het weer goed om los te laten.”
Lichtpuntje van de dag
Hieruit blijkt hoe belangrijk het is om naast iemand te staan. Hoe vanzelfsprekend jouw hulp ook voelt, het kan voor de ander enorm veel betekenen. Nik: “Als je een gesprek aangaat met iemand die eenzaam is, voelt dat niet als heel speciaal. Maar misschien heeft die persoon de hele dag niemand gezien of gehoord. En ben jij het lichtpuntje van de dag.” Hij denkt aan de vrouw die hij vorig jaar ondersteunde.
Nik: “De hulpvraag was eenzaamheid, maar achter de voordeur bleek meer aan de hand. Haar huis was niet opgeruimd, ze had slecht contact met de kinderen, ze at niet goed en haar hondje was stervende. Samen met de buurtondersteuner zorgde ik ervoor dat ze naar de Geheugenfitness ging in het wijkcentrum, gezonder ging eten bij het wijkrestaurant en andere wijkbewoners leerde kennen. Dat voelt dan toch als een persoonlijke triomf.” Hij vond het moeilijk haar los te laten. Nik: “Laatst belde ze. Ze takelt lichamelijk af, moet misschien naar een verpleeghuis. Haar hondje was overleden, maar ze heeft weer een nieuw hondje. Die mag gelukkig mee naar het verpleeghuis. Daar ben ik heel blij om. Hieruit blijkt hoe belangrijk het sociaal domein is, je bent een soort voorportaal op de zorg. Een preventieve functie om erger te voorkomen.”
De wijkbewoners maken de wijk
Wat raadt hij toekomstige sociaal werkers aan? Nik: “Laat je leiden door wat jij interessant vindt, vind je eigen ding, kijk naar de mensen die in jouw wijk wonen en hoe jij als persoon kan bijdragen aan de sociale cohesie in de wijk. Want elke wijk is anders en elke sociaal werker is anders. Ga het contact aan met wijkbewoners en laat je vertellen wat nodig is. Vraag niet wat de wijk nodig heeft, maar kijk naar de vaardigheden van wijkbewoners. Want zij zijn het die de wijk maken.”
Wil jij ook een stage bij een sociale werkgever?
Bekijk de stagevacatures en vind er één die bij jou past door te filteren op afstand, opleidingsniveau of werkveld en vind jouw stageplek.